Het boek van Jesaja is een boek dat de positie van Juda beschrijft, maar tussendoor krijgen we elke keer een lichtflits te zien dat een bepaald aspect van Gods volmaakte knecht, Jezus Christus, en van het nieuwe verbond laat zien.
In Jesaja 61 krijgen een we lichtflits te zien aangaande de gezalfde van God. Een gezalfde die 1) was gezonden om een blijde boodschap te brengen aan ootmoedigen, 2) om te verbinden gebrokenen van hart, 3) om voor gevangenen vrijlating uit te roepen, 4) voor gebondenen opening der gevangenis, 5) om uit te roepen een jaar van het welbehagen des Heren, 6) een dag der wrake van onze God, en 7) om alle treurenden te troosten.
Velen kijken naar Jesaja 60 en laten zien dat dit hoofdstuk spreekt over de “buitenkant van het nieuwe Sion, terwijl hoofdstuk 61 spreekt over de “binnenkant van het nieuwe Sion.”
Als we naar deze profetie kijken in Jesaja 61 dan zien we dat deze profetie vervuld is in Christus.
Lukas 4:
16 En hij kwam te Nazaret, waar Hij opgevoed was, en Hij ging volgens zijn gewoonte op de sabbatdag naar de synagoge en stond op om voor te lezen.
17 En Hem werd het boek van de profeet Jesaja ter hand gesteld en toen Hij het boek geopend had, vond Hij de plaats, waar geschreven is:
18 De Geest des Heren is op Mij, daarom, dat Hij Mij gezalfd heeft, om aan armen het evangelie te brengen; en Hij heeft Mij gezonden
19 om aan gevangenen loslating te verkondigen en aan blinden het gezicht, om verbrokenen heen te zenden in vrijheid, om te verkondigen het aangename jaar des Heren.
20 Daarna sloot Hij het boek, gaf het aan de dienaar terug en ging zitten.
21 En de ogen van allen in de synagoge waren op Hem gericht. En Hij begon tot hen te zeggen: Heden is dit schriftwoord voor uw oren vervuld.
------------------------------------------------------------------------------
Jesaja 61:
1 De Geest des Heren Heren is op mij, omdat de Here mij gezalfd heeft; Hij heeft mij gezonden om een blijde boodschap te brengen aan ootmoedigen, om te verbinden gebrokenen van hart, om voor gevangenen vrijlating uit te roepen en voor gebondenen opening der gevangenis;
2 Om uit te roepen een jaar van het welbehagen des Heren en een dag der wrake van onze God; om alle treurenden te troosten.
Hier spreekt “de knecht”.
De knecht spreekt uit dat de Geest van de Here op Hem is omdat de Here Hem gezalfd heeft.
We hebben over de volheid van de Geest gelezen in Jesaja 11: 1- 2; Jesaja 42: 1; Jesaja 48: 16; Jesaja 50: 4.
De zalving waar hier over gesproken wordt is de zalving als knecht van God.
Voorbeelden van zalving zien we in Lev. 8: 12; 1 Kon. 1: 34; 1 Kon. 19: 16.
In het Oude Testament is van twee soorten ambtsdragers bekend dat ze gezalfd worden: de priesters en de koningen. Leviticus 8 geeft aan hoe Aäron en zijn zonen gewijd worden als priesters. Nadat eerst de tabernakel gezalfd is, giet Mozes zalfolie op het hoofd van Aäron om hem te heiligen (vs.12; vgl. Ps. 133: 2). De zoons van Aäron worden ook gezalfd.
(Ex. 40: 15; Lev. 4: 3; Num. 3: 3)
In het boek 1 Samuël staat vermeld dat eerst Saul (10: 1) en later David (16: 13) gezalfd worden tot koning.
Zalving werd gedaan om iemand in een positie/functie te bevestigen.
Zo is de knecht Jezus ook gezalfd.
Lukas 3:
21 En het geschiedde, terwijl al het volk gedoopt werd, dat, toen ook Jezus gedoopt werd en in gebed was, de hemel zich opende,
22 en de Heilige Geest in lichamelijke gedaante als een duif op Hem nederdaalde, en dat er een stem kwam uit de hemel: Gij zijt mijn Zoon, de geliefde, in U heb Ik mijn welbehagen.
Handl. 10:
37 Gij weet van de dingen, die geschied zijn door het gehele Joodse land, te beginnen in Galilea, na de doop, die Johannes verkondigde,
38 van Jezus van Nazaret, hoe God Hem met de Heilige Geest en met kracht heeft gezalfd. Hij is rondgegaan, weldoende en genezende allen, die door de duivel overweldigd waren; want God was met Hem.
(Psalm 2; Psalm 45; 6, 7; Handl. 4: 27; Hebr. 1: 9)
Ja, Jezus was goddelijk aangesteld als degene die geroepen was om de blijde boodschap te brengen, de gebrokenen van hart te verbinden en voor de gebondenen de gevangenis te openen. (Jesaja 40: 9; 41: 27; Jesaja 52: 7)
Maar Jezus was ook gekomen om 1) uit te roepen een jaar van het welbehagen des Heren 2) en een dag der wrake van onze God.
Het jaar van welbehagen zijn woorden die enerzijds refereren naar het jubeljaar onder de wet van Mozes. Dit gebeurde elke vijftigste jaar. (Lev. 25: 10, 13; Lev. 27: 24; Jer. 34: 8- 10; Ez. 46: 17)
Lukas 4 vers 19 spreekt over de vervulling van deze woorden met de komst van Jezus.
2 Kor. 6:
1 Maar als medewerkers (Gods) vermanen wij u ook de genade Gods niet tevergeefs te ontvangen,
2 want Hij zegt: ten tijde des welbehagens heb Ik u verhoorden ten dage des heils ben Ik u te hulp gekomen; zie, nu is het de tijd des welbehagens zie, nu is het de dag des heils.
Ja, door Jezus bracht God de tijd van welbehagen!
Door Jezus kwam genade en waarheid.
Door Jezus kwam het nieuwe verbond.
En door genade en waarheid en door het nieuwe verbond was het jaar van welbehagen aangebroken. Vervuld in Christus!
En in Christus komt ook de dag van wraak.
(Psalm 2; 2 Tess. 1: 7- 9)
Maar bovenal, Christus kwam om treurenden te troosten.
Conclusie:
Dit is een hele mooie, rijke en krachtige profetie! Een profetie over een knecht die gezalfd is door de Vader, 1) Hem gezonden om een blijde boodschap te brengen aan ootmoedigen, 2) om te verbinden gebrokenen van hart, 3) om voor gevangenen vrijlating uit te roepen, 4) voor gebondenen opening der gevangenis, 5) om uit te roepen een jaar van het welbehagen des Heren, 6) een dag der wrake van onze
God, en 7) om alle treurenden te troosten.
Als we naar deze belofte van Jesaja 61 kijken zien we dat deze belofte de Christus aangaat! Of met andere woorden, het gaat de belofte van het nieuwe verbond aan! (2 Kor. 3: 1- 18)
We zien in deze belofte van Jesaja 61 dat God een belofte deed aan Juda van gezalfde knecht! Maar niet alleen aan Juda was deze belofte, maar deze belofte gold alle mensen.
Als we dit koppelen aan ons grotere thema, Gods verbond Israel, dan zien we opnieuw dat deze belofte aan Juda Christus-centrisch is. De oud Testamentische beloften zijn allemaal Christus-centrisch. Niets meer en niets minder. Naast deze belofte zijn er geen andere beloften!
De Israelieten hebben een nieuw verbond gekregen, Jer. 31: 31- 34; Hebr. 8: 8- 13, en daarin ligt de verlossing van alle Israelieten. En dit nieuwe verbond is Christus-centrisch.
Meer is niet nodig!
Nergens in het oude Testament is er “een tweede soort” van belofte aan Israel.
Er is één belofte en dat is de belofte van een volmaakte verlosser en een volmaakt verbond.
En deze belofte aan Juda bevestigd dit opnieuw.